آیه فوق مصداق بارز و اشاره مستقیم و لزوم برداخت بدهی به طلب کار است، اما متاسفانه این روزها حال صنعت برق و نیروگاههای مقیاس کوچک به دلیل عدم وفای به عهد توانیر خوب نیست. این در حالیست که سرمایه گذاران این حوزه که میتوانستند سرمایه خود را در صنایع دیگر و یا بازار سرمایه دیگری به کار ببندند تا سود معقول و منطقی کسب کنند عطف به بیانات مقام معظم رهبری در خصوص ایجاد اشتغال پایدار، جلوگیری از خام فروشی گاز، امنیت ملی و پدافند غیر عامل که در آن برق به عنوان رکن اصلی میباشد قدم در این راه نهادند و به پشتوانه قرارداد خرید تضمینی ١٢٠ ماهه برق که به راستی بر روی کاغذ امنیت سرمایه گذار را حفظ می کرد وارد این حوزه شدند، اما متاسفانه هر روز با کارشکنیهای متعدد از کرده خود پشیمان گشته تا این صنعت نو نهال قبل از رسیدن به بلوغ دوران افول خود را طی کند.
از بزرگترین بد عهدیها عدم پرداخت مطالبات نیروگاهها از سال ٩٨ میباشد که با وضعیت نوسانات ارزی، تحریمهای ناجوانمردانه، عدم امکان تامین قطعات یدکی و انتقال پول و محدودیت مرزها به دلیل کرونا صاحبان این صنعت و کارگران بی ادعای این حوزه که کمتر از مدافعان حوزه سلامت نمیباشند و به صورت شبانه روزی نیز سعی در تامین برق پایدار خانهها و بیمارستانهای این مرز و بوم دارند صدای خرد شدن استخوانهای خود را میشنوند. به راستی چگونه میشود بیش از ٦ ماه شرکت توانیر از پرداخت بدهیهای خود سر باز زند و این صنعت تنها با غیرت صاحبان و بدنه آن به کار ادامه دهند و تا چه زمان میتوان این روند را ادامه داد؟
تنها با مراجعه به سایت رسمی سامانه ثنا به عنوان مرجع رسمی قیمت ارز توجه به جدول زیر میتواند فقر ایجاد شده و از بین بردن قدرت خرید قطعات یدکی نیروگاهها را کمی آشکار نماید.
نرخ ارز سامانه در تاریخ دی ماه 98 |
نرخ ارز در بازار آزاد |
نرخ ارز در سامانه ETSدر تاریخ 16/4/99 |
نرخ ارز در بازار آزاد |
نرخ کاهش ارز پولی صورت وضعیت نیروگاه بر مبنای سامانه |
نرخ کاهش ارز پولی صورت وضعیت نیروگاه بر مبنای بازار آزاد |
150012 ریال |
157580 ریال |
246442 ریال |
269255 ریال |
39.12% |
41.47% |
به نگاهی به جدول فوق و تنها با یک محاسبه ساده میتوان متوجه شد که این حجم از کاهش قدرت خرید نیروگاهها به دلیل تاخیر در پرداخت توانیر تمامی نیروگاهها را با ضرر مواجه کرده است.
آیا وقت آن نرسیده که به جای تبلیغات و افتتاح هر هفته یک پروژه بدهی و حق الناس شاغلین این صنعت پرداخت شود؟
آیا وقت ان نرسیده که تنها گوشهای از پول برق صادراتی دریافتی از عراق جای آن که به چند شرکت خاص پرداخت شود به نیروگاههایی پرداخت شود که تمام زندگی و آسایش خود را در این راه گذاشته اند و به همین سادگی ورشکستگی این افراد رقم نخورد؟
آیا وقت آن نرسیده که تغییری در وضع قوانین یک شبه ایجاد گردد تا نیروگاهها مجبور به خاموشی در ٨ ماه سال نشوند ویا تنها در تابستان برق آنها خریداری شود؟ مگر تولید برق توسط کارگران فصلی صورت میپذیرد و یا در حوزه امنیت ملی و پدافند غیر عامل تنها ٤ ماه سال کشور نیاز به برق پایدار دارد. آیا با تحریمهایی که همگی به خوبی از ان مطلع میباشند غیر از رانتهای پنهان دلیل دیگری دارد که نیروگاهها از خرید دستگاه مستعمل منع میشوند و صدور مجوزهای نیروگاه یک شبه متوقف میگردد، دلیل دیگری دارد که شاید افرادی از وضع این چنین قوانینی که حتی صنعت هواپیمایی نیز امکان خرید تجهیزات نو از شرکت سازنده ندارد نیروگاهها را مجبور به قبول چنین قوانینی می کنید که شاید عدهای خاص از تحریمها نهایت استفاده رو ببرند؟