این جدال مکرر در جریان پروژههای صنعت برق ادامه داشت. در سال ۱۳۸۱ متن پس از کنار گذاشتن پروژههای انرژیهای نو بدلیل رقابتهای شدید، سه پروژه اصلی و کلیدی صنعت برق را پیشنهاد و کلید زد. این پروژهها قبلا نیز به شکلی پایلوت مانند در متن استارت خورده بود و بلند پروازی متن اکنون وارد فاز جدیدی شده بود. بزرگترین آزمایشگاه فشار قوی جهان و بزرگترین قفس فارادی با سطح ولتاژ آرک حدود ۵ مگا ولت، بزرگترین مرکز تحقیقاتی خاورمیانه و تملک کنتور سازی ایران برای تغییر ساختار دستگاههای اندازه گیری برق کشور؛ دیگر متن را اقنا نمی کرد.
تجدید ساختار صنعت برق، تشکیل بازار برق ایران و مانیتورینگ انرژی کشور (گاز و برق-دیسپاچینگ) وکاهش تلفات توزیع (که متن معتقد بود با تصحیح ۷۰درصدی تلفات توزیع نیازی به تجملات انرژیهای نو نیست و اینهم میشد تقابل با سانا و سابا) برای تلفات توزیع اول شروع به تعریف پروژههای تخیلی مثل HVDC کرد، ولی خیلی زود به این نتیجه رسید که این پروژه کپی شده در فواصل طولانی ایالتهای آمریکا توجیه فنی و اقتصادی دارد؛ لذا با مشارکت شرکت national gride بریتانیا الگوی شبکه یکپارچه و لوکال را ترسیم و نرم افزار بازار برق را نوشت. سپس شرکت دولتی مدیریت شبکه برق ایران را ایجاد کرد و همزمان دیسپاچینگ شبکه گاز را استارت و اجرایی نمود.
از سوی دیگر آقای چیت چیان هم که جانشین دکتر علیمحمد رنجبر در پست معاونت انرژی وزیر شده بود، اقدام گستردهای را برای تشکیل دو شرکت در زمینه انرژیهای نو و بهره وری انرژی انجام داد. از طرفی دکتر علیمحمد رنجبر مصوبه تشکیل پژوهشگاه نیرو را در مجلس تصویب نمود و از طرف دیگر آقای چیت چیان دو شرکت خصوصی سانا و سابا را دولتی و ردیف بودجه برای آنها تخصیص داد. دو شرکتی که نه بر اساس استراتژی مرسوم در جهان و ماموریت و چشم اندازی ترسیم شده؛ بلکه بر اساس رقابت و لجاجت و احساس شکل گرفته، تاکنون نشیبش بسیار بسیار بیشتر از فرازش بوده. متن در دوران قائم مقامی آقای چیت چیان علیرغم رای دیوان عدالت مبنی بر مالکیت برند پژوهشگاه نیرو با دخالت مستقیم رئیس جمهور وقت منحل شد و بلافاصله مقرر شد با رای شورای عالی اداری پژوهشگاه نیرو نیز در دانشگاه شهید عباسپور و متعاقبا در دانشگاه شهید بهشتی ادغام شود.
برای اینکه سرنوشت شوم متن دچار سانا و سابا و ساتبا نشود انتخاب آقای ساتکین میتواند افقهای روشنی برای تجدیدساختار این سازمان مجسم کند. مولفه بارز ساتکین تدبر و تعقل است و بنظر میرسد این پتانسیل قوی؛ سازمان را در آستانه بیست سالگی متحول، منقلب و ارتقا دهد. فقط باید فرصت بدهیم.
در خاتمه باید گفت که رقابت دو مقام ارشد وزارت نیرو هم افزایی نداشت بلکه سبب استهلاک سرمایههای مالی و انسانی شد بطوریکه پاسخ به مقاله منتشره در نشریه شورای پژوهشهای علمی و صنعتی کشور با مضمون سرمایه انسانی، روزنامه کیهان در سرمقاله خود انتقادی آشکار از فرار مغزها در مرکز تحقیقات نیرو منتشر کرده بود و اینکه خیل بهترین نخبگان کشور اکنون از این مرکز عازم ازوپا و آمریکا هستند.